فلاشر

باز مرگ این روز در راه است..
با تولد هر شب،
وحشت از لحظات درد
در من زنده میشود!

تو ای غریبهء آشنا..
آسوده بخواب
که ماه در اینجا بیدار است

تو بخواب و من
شبی دیگر خود را
درآغوش خطوطت پناه خواهم داد
تا کسی گره درد را در
پیشانیم شاهد نباشد..
و من حضورت را
از پس سالها و یادها
لمس خواهم کرد

روزی
درد مرا به همراه لبخندی کمرنگ
بر لبانم به یاد خواهی آورد..