فلاشر

بار اول كه مرا به نام خواندي
بر زخم دل و جان و تنم زخمه زدي
نرم تر از سكوت و دريا .
من بغض فرو خورده كهنه
من ساز به جا مانده به صحنه
من درد هزار دشت بي بار
من شرم هزار مرد بيدار
من هيچ ، من كلاف پر پيچ
من مست تو ، من رام تو
من خاك ، من آب ،
من مانده چو مرداب .
تو دختركم ، غنچه زيبا
تو برگ گلم ، اميد فردا
تو هستي من ،‌ شادي و سرمستي من
بار اول كه مرا به نام خواندي
. . .