فلاشر

رفیق مرسی از این همه امید که بهم میدی... چیه؟ تو که اینجوری نبودی؟!
 

خوش باش تا مراتت بگزره :دی !
.
.
.
منظورم نه چرخ نه تخم مرغ ... منظورم ماشینه :دی !
 

این آقای حمید مصدق حقیقتا در بیان احساسات ایجاز و سادگی منحصر به فردی داشته. هر بار جمله ی تازه ای که ازش میخونم به این دیدگاه میرسم. به اینطور آدم ها میگن نویسنده هنرمند
از دیدن کامنتت خوشحال شدم. همیشه سلامت و شاد باشی و لبخند به لب
 

من تو رو لینک کردم.اشکالی داره؟
راستش دلم میخواست توی کافه ام باشی.