فلاشر

“ عيدت مبارك”

گَرد و غبارهاي فلاشر رو شب عيد يادت نره !
سري بزن به دلت ، طلسم رو بشكن !
.
.
.
سکوت که می کنی
وزن جهان را تنها به دوش می کشم !
و کم که می آورم
زمین آنقدر کند می چرخد
که تو توی تقویم می ماسی
و من
آونگ می مانم
بین حقیقتِ تو
و افسانه ای که از تو در سرم دارم !

سکوت که می کنی
شب پشتِ پلک های سکوت
حتم می کند که تو هم تنهایی !
 

آره هست
 

سرمنشا بی‌پایانت کجاست
تا نوشان نوشان بیایم
و در منزلت آرام گیرم
پل‌هایت کجاست
تا از تلاطم این برف بگذرم...