2/22/2004
گيرم كه پاي كوبي من
نمايشي دلگير و مضحك
در سكوت غمگين اتاقي خالي بيش نباشد .
گيرم كه پنجره ام
جز تصويري بر ديوار اتاق نباشد .
چنان دلخوش دريچه كوچك تازه گشوده
و مست عطر نويد فصل رويش هستم،
كه به سنگ هيچ كودكي
دريچه ام را نخواهم بست .
نمايشي دلگير و مضحك
در سكوت غمگين اتاقي خالي بيش نباشد .
گيرم كه پنجره ام
جز تصويري بر ديوار اتاق نباشد .
چنان دلخوش دريچه كوچك تازه گشوده
و مست عطر نويد فصل رويش هستم،
كه به سنگ هيچ كودكي
دريچه ام را نخواهم بست .
Subscribe to Posts [Atom]