فلاشر

دويدم و دويدم ، سر كوهي رسيدم
بالاي كوه خدا بود ، يه رنگي دلا بود
دنيا قد يه ارزن ، زمين رنگ طلا بود
پي چيزاي بهتر ، دوباره باز دويدم
نفهميدم كدوم سمت ، ولي به خاك رسيدم
چقدر زمين سياه بود
پر از گرگ گرسنه ، پر از برو بيا بود
برادرا دشمن همديگه شدن
دوستا شدن ماشين حساب
عشق فقط تو تخت خواب
دور و ورت پر از حباب
دويدم و دويدم ، به هيچ جا نرسيدم
كاشكي مثل يه صخره ، كنار كوه مي موندم .