10/14/2004
خورشيد آرام آرام فرو مي رود
و سايه همه خاك را فرا مي گيرد
فقط خدا مي داند كه در اين سرزمين
ديگر طلوعي نخواهد بود .
به تماشا نشسته ام
پر از درد
پر از سكوت .
# posted by kaveh : 2:06 PM
Comments:
<< Home
..
دردها از بودن است و حرفها از نبودن،
میان بودن و نبودن مرزی است باریک ؛ شاید بتوان در آن مرز قدم زد،
آبی نوشید و شعری نوشت، بی هیچ درد و حرفی
چرا نخستین شعر آدم از نخستین دردش مایه میگیرد؟
مگر شعور با درد ساخته میشود؟
میتوان بدون درد هم شعری سرود
من آن مرز را میخواهم
..
علي اكبر ثابتيان
Post a Comment
دردها از بودن است و حرفها از نبودن،
میان بودن و نبودن مرزی است باریک ؛ شاید بتوان در آن مرز قدم زد،
آبی نوشید و شعری نوشت، بی هیچ درد و حرفی
چرا نخستین شعر آدم از نخستین دردش مایه میگیرد؟
مگر شعور با درد ساخته میشود؟
میتوان بدون درد هم شعری سرود
من آن مرز را میخواهم
..
علي اكبر ثابتيان
# posted by 
: 5:57 PM
: 5:57 PMSubscribe to Post Comments [Atom]
<< Home
Subscribe to Posts [Atom]